Hoewel ze niet meer zoveel worden gebruikt als voorheen, zijn BNC-connectoren nog steeds aanwezig in veel elektronische apparatuur en systemen, wat aantoont dat het een uitvinding is die vele jaren oud is, maar nog steeds geldig is. In dit bericht gaan we analyseren wat is een BNC en waar dient het voor.
Het eerste dat moet worden uitgelegd, is wat BNC betekent. Eigenlijk zijn dit de initialen van "Bajonet Neill-Concelman", wat verwijst naar het vergrendelingsmechanisme met bajonetsluiting en de naam van de uitvinders, Paul Neil y Carl Concellman. Zij waren het die dit type verbinding in het jaar 1940 ontwierpen. Het is een van de vele uitvindingen die in tijden van oorlog en voor militair gebruik zijn bedacht en die sindsdien vele andere praktische toepassingen heeft gehad.
Wat is de BNC-connector?
De BNC is een miniatuur RF-connector die snel kan worden aangesloten en losgekoppeld. Het wordt gebruikt met een coaxiale kabel.
Morfologisch is het samengesteld uit twee "bajonet" terminals op de vrouwelijke connector. Om de koppeling te bereiken is het nodig om de moer een kwartslag te draaien. Het idee is een draaiontwerp waarbij twee "nokken" op het vrouwelijke deel van de connector worden gebruikt die in een gleuf in de behuizing van het mannelijke deel passen. Aan de andere kant gebruikt het een buitenste geleider met groeven en diëlektrische plastic fragmenten in elke connector.
Die afstemmingsoplossing is erg veilig. Het is bijna onmogelijk dat de verbinding per ongeluk wordt verbroken en in veel gevallen er is een specifiek gereedschap nodig om de kabel aan te sluiten of los te koppelen. Dit draagt bij aan de stabiliteit van de verbinding.
Deze configuratie zorgt voor een stabiele verbinding tot maximaal 4 GHz. Boven deze drempel kan het worden gebruikt, zij het met slechtere prestaties. Over het algemeen worden ze meestal toegepast voor frequenties onder de 4 GHz en spanningen onder de 500 volt.
Binnen dit basisontwerp zijn in de loop der tijd verschillende varianten van het oorspronkelijke model ontwikkeld:
- 50ohm BNC, gebruikt voor radiofrequenties.
- 75ohm BNC, waarvan de maximale capaciteit 2 GHz is en wordt gebruikt voor HD-videoverbindingen.
- SR-connector, de versie van deze connectoren ontwikkeld in de Sovjet-Unie, nu in onbruik.
- RP-BNC of omgekeerde polariteit BNC, ontwerp waarbij de mannelijke en vrouwelijke connectoren van positie veranderen.
- Mini BNC of Hi-Density BNC, een meer compacte en geëvolueerde variant van de 675 ohm BNC-connector.
- TNC (Neill-Concelman met schroefdraad), een versie van de klassieke BNC die de klassieke fitting vervangt door een schroefdraadfitting.
Gebruik van de BNC-verbinding
Oorspronkelijk werden BNC-connectoren gemaakt om alleen op militaire radioapparatuur te worden gebruikt. Ze waren in oorlogstijd. Nadat het wereldoorlogsconflict in 1945 was geëindigd, begon het ook te worden gebruikt in alle soorten radiosystemen en later ook binnen video-aansluitingen.
De eerste radiofrequentieconnectoren handhaafden geen standaard, maar verschilden zowel qua afmetingen als qua verbindingskarakteristieken, omdat ze hogere spanningen, hogere frequenties of driedraadsverbindingen mogelijk maakten.
Technologische evolutie hielp het gebruik van deze connectoren in allerlei hoogwaardige analoge communicatieapparatuur uit te breiden. Ze zijn vooral gewaardeerd op het gebied van Aeronáutica, vanwege de architectuur met weinig signaalverlies.
Dit soort connectoren vinden we ook terug in kleine huishoudelijke apparaten. Zo hebben televisies of dvd-spelers BNC-aansluitingen die soms worden afgewisseld en gecombineerd met de klassieke RCA-aansluitingen. EN in de computerschermen, zijn deze connectoren meestal een interessant alternatief voor VGA-connectoren, wanneer u de kwaliteit van de video wilt verbeteren.
Al in meer recente tijden, na de internetrevolutie, hebben BNC-connectoren bewezen dat ze nog steeds nuttig zijn, aanwezig in de coax ethernet bekabeling.
Alternatieven voor BNC-connectoren
NIEUWE waterdichte connector van LEMO (PRNewsFoto/LEMO)
BNC-connectoren zijn weliswaar veilig en betrouwbaar, maar door hun archaïsche ontwerp worden ze langzamerhand verdrongen door andere, andere en modernere verbindingsoplossingen. Als alles zo doorgaat, bestaat de kans dat er over een paar jaar geen apparaten meer gemaakt worden die dit type aansluiting nodig hebben of toelaten.
Het zijn efficiëntere connectoren en veel kleiner van formaat. Dit zijn de alternatieven die de plaats innemen van BNC-connectoren:
- LEMO 00 mini-connector, Zwitserse makelij (hierboven afgebeeld). Het verscheen voor het eerst in het jaar 1970 en de voortdurende verbeteringen die sindsdien in het ontwerp zijn aangebracht, hebben geleid tot de huidige modellen, die hogere dichtheden mogelijk maken met zeer veilige bevestigingen.
- DIN 1.0 / 2.3 connectoren, gebaseerd op high-density HD-BNC-connectoren. Ze werden in de jaren 90 op het gebied van telecommunicatie gebruikt. Hun belangrijkste voordelen zijn deze: enerzijds worden ze, dankzij hun kleine formaat, gebruikt voor interne verbindingen in apparaten of plaatsen met weinig beschikbare ruimte; aan de andere kant laten sommige modellen een maximale frequentie van 10 GHz toe.