Bij het kiezen van de type lettertype die we willen voor de titel van een tekstdocument, de inhoud van een webpagina of zelfs het uithangbord van een commercieel merk, is er één aspect waarmee altijd rekening moet worden gehouden: de mogelijkheid om schreeflettertype. In dit bericht gaan we uitleggen wat dit precies is en waarom het belangrijker is dan je in eerste instantie zou denken.
De term serif komt van het Franse woord schreef, wat losjes vertaald zou kunnen worden als ‘afwerking’ of ‘decoratie’. In onze taal zijn er andere namen voor dit concept: grace, skate, terminal... Het is in ieder geval een andere afwerking die aan een bepaald type lettertype wordt gegeven om het te maken esthetisch aantrekkelijker voor het oog en in theorie ook Beter leesbaar.
Het lettertype dat deze kleine ornamenten mist, wordt daarentegen genoemd schreefloos (zonder schreef). Opgemerkt moet worden dat niet alle soorten lettertypen die in de wereld bestaan een schreefvariant hebben, hoewel enkele van de meest populaire en gebruikte lettertypen dat wel hebben, zoals Georgia, Garamond of Times.
Oorsprong van de schreef
Lettertypetypologieën met schreven en ornamenten zijn geen uitvinding die precies uit de hand van tekstverwerkers of via internet is voortgekomen. Er is een heel interessant boek dat over dit onderwerp gaat: De oorsprong van de schreef (1968), door Edward Catich.
In dit werk legt de auteur uit hoe het gebruik van de schreef dateert uit de Romeinse tijd en hij durft zelfs een verklaring te geven over de herkomst ervan: destijds werden deze tijdens het inschrijven van een tekst op steen met kleine streepjes gemarkeerd voordat ze met een beitel werden gegraveerd. De merktekens, die aanvankelijk alleen als referentie werden gebruikt (te zien in de afbeelding hierboven), werden zo een soort eindversiering.
Als merkwaardig feit moet daaraan worden toegevoegd Ook in de Japanse typografie is er een schreefvariant. Geschreven kanji y kana, de schreef (uroko) wordt "visschubben" genoemd.
Verschillende serif-lettertypen
Alle verschillende soorten lettertypen die serif bevatten, kunnen in vier grote groepen of onderverdelingen worden gegroepeerd. Het zijn de volgende:
Oude stijl
Het dateert uit de tijd van de uitvinding van de boekdrukkunst. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van dunne, diagonale schreven waarvan de dikte nauwelijks te onderscheiden is van die van de letter zelf. Het is een zeer leesbare stijl. Enkele voorbeelden van dit soort bronnen zijn Garamond (in de tekst hierboven) of Palatino.
Overgangstype
Zoals de naam al doet vermoeden, houdt dit schreeflettertype het midden tussen oude en moderne stijl. Het werd in de XNUMXe eeuw gebruikt en wordt gekenmerkt door de toenemende differentiatie van de dikke lijn van de letter en de fijnere lijn van de schreef. Enkele voorbeelden zijn typografische lettertypen Tijden Romeins y , zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Egyptische schreef
De Egyptische schreef, ook wel "plaatserif" genoemd, ontstond halverwege de XNUMXe eeuw en werd gekenmerkt door dikke eindstukken en de afwezigheid van steunlijnen. Een bijzonderheid van deze stijl is dat alle letters dezelfde breedte hebben, wat de typologie van typemachineletters imiteert. Goede voorbeelden van Egyptische schreef zijn de stijlen Clarendon y Koerier.
moderne schreef
Ten slotte moeten we het moderne schreeftype vermelden. Het lettertype en de schreef onderscheiden zich perfect door hun verschil in dikte, terwijl de oriëntatie verticaal is (in tegenstelling tot de oude stijl, waar deze meestal diagonaal was). Moderne typen, zoals Boldoni o eeuws schoolboek, zijn esthetischer uitgevoerd, hoewel ze soms de leesbaarheid opofferen.
Wanneer wordt een serif-lettertype gebruikt?
Hoewel er geen regel is, hangt het gebruik van een schreeflettertype doorgaans af van het gebruik of de aard van de tekst.
Het is een conventie dat schreefloze typologieën gereserveerd moeten worden voor korte formaten: posters, brochures, kopteksten, enz. In plaats van, Serif-lettertypen zijn het meest geschikt voor lange teksten, zoals een roman, handleiding, krant of academisch werk.. De belangrijkste reden hiervoor is dat deze lettertypen in principe prettiger zijn voor de ogen en beter leesbaar zijn.
Het is echter gebleken dat als het erop aankomt digitale formaten (webpagina's, blogposts, informatieschermen, enz.), wordt de leesbaarheid niet verbeterd door het gebruik van schreefletters. Integendeel: in deze gevallen geeft het meestal betere resultaten om schreefloze letters te gebruiken. Dit wordt deels verklaard door de resolutie van veel schermen.
Ten slotte moet, bijna uit curiositeit, worden opgemerkt dat serif-lettertypen in Europa veel populairder zijn dan in de Verenigde Staten. Dit is waarschijnlijk gewoon een kwestie van smaak of traditie.