Jednostki pamięci mają bardzo ciekawy skład logiczny, który choć przejrzysty dla użytkownika, warto poznać. Oznacza to, że w warstwie oprogramowania dyski twarde i pamięci wymienne mają pewne cechy, które bezpośrednio wpływają na to, jak z nich korzystamy. Bardzo wyraźny przykład można znaleźć, gdy próbujemy zapisać plik na dysku, a system Windows wyświetla komunikat wskazujący, że plik jest za duży dla docelowego systemu plików. Jest to dość powszechne, a następnie powiemy ci, co to jest.
Jednostki pamięci są zbudowane na logicznym poziomie tego, co nazywamy systemem plików i to jest źródło problemu, który uniemożliwia zabranie dużych plików na dysk zewnętrzny. Jednak trafiłeś we właściwe miejsce i tutaj opowiemy Ci wszystko, co musisz o tym wiedzieć.
Dlaczego otrzymuję komunikat: Plik jest za duży dla docelowego systemu plików?
Jeśli otrzymałeś komunikat „plik jest za duży dla docelowego systemu plików”, powinieneś zwrócić uwagę na to, co dokładnie wskazuje powiadomienie: system plików.
System plików to logiczna struktura, w ramach której jednostki pamięci zarządzają wszystkim, co jest związane z zarządzaniem danymi. Wiąże się to z oszczędzaniem danych, przechodzeniem przez ich eliminację i odzyskiwanie. Wybieramy typ systemu plików, którego będziemy używać w naszej jednostce pamięci, w momencie jego sformatowania. W ten sposób możemy wybrać, czy chcemy korzystać z FAT32 czy NFTS.
W tym sensie pojawienie się komunikatu, który wskazuje, że plik jest za duży dla docelowego systemu plików, wynika z faktu, że kopiujemy plik większy niż 4 GB na dysk z systemem FAT32. Jest to jeden z najdłużej istniejących systemów plików, ale jest to również coś, co działa przeciwko niemu ze względu na takie ograniczenia. W ten sposób rozwiązaniem, z którym musimy zmierzyć się z tą niedogodnością, jest sformatowanie dysku lub pamięci wymiennej poprzez wybór NFTS.
Jak sformatować dysk pamięci?
Jeśli chcesz obejść limit 4 GB na plik na dysku wymiennym, musimy go sformatować. W tym sensie musisz wcześniej wziąć pod uwagę fakt, że wszystkie informacje zostaną wyeliminowane.. Dlatego najlepiej wykonać kopię zapasową plików, aby przywrócić je po zmianie formatu dysku.
Aby sformatować dysk zewnętrzny lub dysk flash, nie trzeba instalować ani uciekać się do rozwiązań innych firm, ponieważ możemy to zrobić z systemu Windows. Dodatkowo system operacyjny posiada narzędzie do zarządzania dyskami dla bardziej zaawansowanych potrzeb, takich jak tworzenie partycji.
Pierwszym krokiem w tym procesie będzie podłączenie dysku do komputera. Następnie otwórz Eksploratora Windows, przejdź do sekcji „Komputer”, a następnie zlokalizuj dysk, aby go wybrać. Natychmiast kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję „Format".
Spowoduje to otwarcie małego okna, w którym zobaczymy pojemność dysku, a zaraz po nim system plików. Kliknij go, a zostaną wyświetlone opcje FAT32 i NFTS, wybierz tę drugą, aby uniknąć komunikatu „plik jest za duży dla docelowego systemu plików” podczas kopiowania pliku większego niż 4 GB.
Na koniec kliknij przycisk „Start” i poczekaj na zakończenie procesu.
Zmień format bez utraty danych
Windows oferuje również możliwość zmiany formatu jednostki pamięci bez utraty danych, jednak aby z niej skorzystać, musimy wejść w interakcję z interpreterem poleceń. W tym sensie otwórz wiersz polecenia z uprawnieniami administratora i wprowadź następujące polecenie: przekonwertuj literę dysku: /fs:ntfs /nosecurity
Gdzie „DriveLetter” to litera przypisana przez system do jednostki pamięci. Po wpisaniu polecenia naciśnij Enter i poczekaj, aż powiadomi Cię o zakończeniu procesu. W takim przypadku Twoje informacje pozostaną nienaruszone, a teraz możesz wkleić pliki większe niż 4 GB.
Czy powinienem przestać używać FAT32?
Biorąc pod uwagę ograniczenie formatu Fat32 do zajmowania dużych plików, od razu pojawia się pytanie, czy nadal go używać, czy nie. Odpowiedź na to będzie zależeć całkowicie od potrzeb użytkowników. Na przykład, jeśli masz dysk flash, którego używasz do odtwarzania muzyki w samochodzie lub na innym urządzeniu poza domem, najlepiej jest użyć tego formatu. Podobnie, jeśli masz pliki lub programy, które muszą być uruchamiane na wielu urządzeniach, najlepiej zachować FAT32, ponieważ jest to najbardziej zgodny format.
Tymczasem NFTS jest przydatny w tych jednostkach pamięci, w których wiemy, że będziemy przechowywać duże pliki. Na przykład, jeśli masz dysk zewnętrzny do tworzenia kopii zapasowych, najlepiej mieć go w systemie NFTS, aby obsłużyć ładowanie danych, które mu damy.