In een vorige post gewijd aan Excel, waren we enkele van de meest opvallende wiskundige en statistische functies aan het herzien. Deze keer gaan we ons concentreren op de berekening van de standaarddeviatie in Excel. Dit is een maatstaf die wordt gebruikt om de mate van dispersie of concentratie te kwantificeren die kan optreden binnen een gegeven gegevensmonster.
Als we het over deze specifieke functie hebben, moeten we er rekening mee houden dat er in Excel de mogelijkheid is om twee verschillende functies te gebruiken (hoewel gerelateerd aan elkaar), afhankelijk van of de berekening zich gaat concentreren op een steekproef of op een bredere reeks van elementen. Maar voordat we de vraag beantwoorden, moeten we verduidelijken wat dit concept precies is:
Wat is de standaarddeviatie?
De standaarddeviatie is a statistische term wat ook vaak wordt genoemd typische afwijking. Het wordt meestal weergegeven met de kleine Griekse letter sigma (σ) of, als we het Latijnse alfabet gebruiken, met de letter "s". In documenten die in het Engels zijn geschreven, wordt het weergegeven als SD, wat staat voor standaardafwijking.
De standaarddeviatie is in ieder geval een indicatie, uitgedrukt als percentage, hoe de verdeling van een reeks elementen in een lijst is ten opzichte van de gemiddelde waarde of verwachte waarde. Zo kan worden afgeleid dat:
- een lage standaarddeviatie (laag percentage) betekent dat de meeste gegevens in een steekproef dicht bij het gemiddelde zijn geclusterd. Bijvoorbeeld: in de lijst met waarden 4, 5, 5,6, waarvan het gemiddelde 5 is.
- een hoge standaarddeviatie (hoog percentage) geeft daarentegen aan dat de gegevens zijn verdeeld over een groter bereik van waarden. Bijvoorbeeld: in de lijst met waarden 1, 4, 6, 9, waarvan het gemiddelde ook 5 is.
Dit concept is veel duidelijker en gemakkelijker te begrijpen wanneer het wordt weergegeven in een grafiek zoals de volgende:
Zoals we kunnen zien, weerspiegelt de blauwe grafiek een relatief kleine afwijking van de gegevens, aangezien een groot deel ervan geconcentreerd is in de buurt van de gemiddelde waarde, wat aanleiding geeft tot een meer puntige "berg"; Aan de andere kant is de groene grafiek meer afgeplat, de gegevens worden verdeeld met een lagere concentratie ten opzichte van de gemiddelde waarde, dus de afwijking is groter. Halverwege de twee is de grijze grafiek.
Bij het berekenen van de standaarddeviatie in Excel zullen we moeten kiezen tussen twee verschillende functies. Als het een steekproef is (bijvoorbeeld de academische kwalificaties van een groep studenten), moeten we gebruiken M STDEV; Aan de andere kant, als we de gemiddelde afwijking willen berekenen van alle studenten in de klas of van al degenen die deze cursus volgen in alle scholen van een stad, is de te kiezen formule P.VESTDEV
Dit zijn verschillende berekeningen die in bepaalde gevallen heel verschillende resultaten kunnen geven. Als de gekozen steekproef echter voldoende representatief is, zullen er geen grote verschillen zijn bij het vergelijken van de resultaten verkregen met behulp van beide formules.
In de nieuwste versies van Excel zijn beide opties samengevoegd in de enkele STDEV-functie, wat de taak minder gecompliceerd maakt. Dit is hoe we het kunnen gebruiken:
STDEV-functie
De handigste manier om de standaarddeviatie in Excel te berekenen, is door alle gegevens in een tabel te zetten, in een rij of in een kolom. Op deze manier wordt het makkelijker bereik van waarden selecteren waarop we de functie willen toepassen.
Vervolgens selecteren we de Excel-cel waarin we de berekening van de standaarddeviatie willen laten verschijnen en We introduceren de formule. Als we de functie bijvoorbeeld willen toepassen op de waarden die zijn uitgelijnd tussen cel A1 en A10, schrijven we het volgende: =STDEV(A1:A10). Op deze manier verschijnt het resultaat van de berekening automatisch in die eerder geselecteerde cel.
De STDEV-functie is een van de vele die zijn ingebouwd in het Excel-spreadsheetprogramma. Mocht dit niet het geval zijn of is deze functie om wat voor reden dan ook niet beschikbaar, dan hebben we de mogelijkheid om deze handmatig in te voeren. Dit zijn de te volgen stappen:
- De eerste, we selecteren de cel waar we het resultaat van de berekening willen hebben.
- Dan gaan wij naar Formules menu (in de bovenste balk) en daar klikken we op de knop "Functie invoegen".
- In het pop-upvenster dat verschijnt, worden alle Excel-functies. Om degene te vinden die we willen, moeten we naar de categorie «Statistieken», selecteer daar STDEV en klik op «OK».
- Er verschijnt dan een nieuw venster. Daarin moeten we voer het bereik in dat overeenkomt met de gegevens waarvoor we de standaarddeviatie willen berekenen en druk vervolgens op "Accepteren".
- Hierna worden alle vensters gesloten en wordt het resultaat weergegeven in de cel van het geselecteerde Excel-blad.
Andere variantieberekeningsfuncties in Excel
Naast de standaarddeviatie of typische deviatie biedt Excel ons de mogelijkheid om afwijkingen specifieker of volgens andere criteria te berekenen. Dit zijn enkele van de opties:
- STDEV: Berekening van de standaarddeviatie van een steekproef die getallen, tekst en logische waarden bevat.
- DEVIAS2: Berekening van de som van de kwadraten van de afwijkingen.
- AVDEV: Berekening van het gemiddelde van de absolute afwijkingen van het gemiddelde van een gegevensreeks.